Σαϊεντολογία και Μεταλλαγμένοι
Το θέμα γίνεται πολύ πιο περίπλοκο με την εμπλοκή των Σαϊεντολόγων σε όλα αυτά. Ο Ιωάννης Φουράκης έχει δηλώσει ότι, όταν εντόπισε κάποια από αυτά τα παιδιά, έμαθε ότι «από σύμπτωση» τα είχε πλησιάσει και η ελληνική Εκκλησία της Σαϊεντολογίας και τους ζήτησε να πάρουν μέρος σε κάποια τεστ.
Αυτή η λεπτομέρεια μοιάζει αδιάφορη σε κάποιον που δεν γνωρίζει περισσότερα για την ιστορία της Εκκλησίας της Σαϊεντολογίας. Όμως, ο ιδρυτής της, ο Ρον Λ. Χάμπαρντ (Ron L. Hubbard) είχε κάποτε αναμιχθεί σε μια ιστορία, που μοιάζει να συνδέεται με πολλαπλούς τρόπους με το θέμα των μεταλλαγμένων:
Ο γνωστός αποκρυφιστής και «μάγος» Άλισταιρ Κρόουλυ, είχε ασχοληθεί με μια διεργασία, την οποία παρουσίασε στο βιβλίο του Moonchild, σχετικά με τη γέννηση ενός «αστρικού» παιδιού. Οι Times του Λονδίνου (The Times Literary Supplement, 7 Νοεμβρίου 1929) ονόμασαν αυτήν τη διεργασία σαν «ψάρεμα ψυχών στην τέταρτη διάσταση, μια προσπάθεια να κληθεί ένα πνεύμα από το φεγγάρι στο σώμα μιας υποψήφιας μητέρας». Ο Κρόουλυ δεν ξεκαθαρίζει ποια είναι η πραγματικότητα και ποια η φαντασία πίσω απ' όλα αυτά, αλλά κάποιοι πήραν πολύ σοβαρά τα γραφόμενά του.
Ο μεγάλος πυραυλικός επιστήμονας Τζακ (και Τζον, κυκλοφορούσε και με τα δυο μικρά ονόματα, ενώ το πραγματικό του ήταν Γουόντερ) Πάρσονς (Jack -John- Wonder Parsons) είναι μαζί με τον πρώην Ναζί Βέρνερ φον Μπράουν ο κύριος υπεύθυνος της επιτυχίας της προσσελήνωσης, γιατί οι πύραυλοί τους οδήγησαν τον άνθρωπο στο φεγγάρι. Ο Πάρσονς συνεργαζόταν στο Μεσοπόλεμο με μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που μετέπειτα έγιναν γνωστοί και επηρέασαν τη φαντασία της ανθρωπότητας, όπως τον Ρόμπερτ Χάινλαϊν, τον Ισαάκ Ασίμωφ, τον Άρθουρ Κλαρκ, και πολλούς άλλους.
Αλλά, εκτός από μεγάλος επιστήμονας και ιδρυτής του θρυλικού JPL (το πυραυλικό εργαστήριο Jet Propulsion Laboratory, που πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι κανονικά ονομάζεται Jack Parsons Laboratory) ο Πάρσονς ήταν ένθερμος μελετητής του αποκρυφισμού και ένας από αυτούς που πήραν πολύ σοβαρά τη διεργασία του Moonchild.
Ο Πάρσονς προσπάθησε να μελετήσει και να αναπαράγει το Moonchild, να φέρει στον κόσμο ένα «στοιχειακό» παιδί με άμωμη σύλληψη. Την όλη διεργασία ονόμαζε Babalon Working. Στην προσπάθειά του τον βοηθούσε ο Ρον Λ. Χάμπαρντ, ο μετέπειτα ιδρυτής της Σαϊεντολογίας, ο οποίος εκείνη την εποχή ασχολούνταν με τον αποκρυφισμό κάτω από την καθοδήγηση του Πάρσονς!
Ο Πάρσονς επικοινώνησε με τον Κρόουλυ ζητώντας συμβουλές για να πετύχει το εγχείρημά του, αλλά ο Κρόουλυ του απαγόρευσε να ασχοληθεί με το θέμα, εξαιτίας της μεγάλης επικινδυνότητάς του. Ο Κροόυλυ έγραψε μάλιστα σε μια αυτοβιογραφία που κυκλοφόρησε εκείνη την εποχή: «Ολοφάνερα ο Πάρσονς και ο Χάμπαρντ, ή και κάποιοι άλλοι, προσπαθούν να παράγουν ένα Moonchild. Εκνευρίζομαι πραγματικά όταν αναλογίζομαι την ανοησία αυτών των τρελών». Ο Κρόουλυ έγραψε προσωπικά στον Πάρσονς, προειδοποιώντας τον ότι «παίζει με τη φωτιά και θα καεί».
Αυτή η ιστορία κλείνει με τον εξής παράξενο τρόπο: Ο Χάμπαρντ έκλεψε όλα τα χρήματα του Πάρσονς, πήρε τη γυναίκα που είχαν επιλέξει για να φέρει στον κόσμο το μεταλλαγμένο παιδί και το έσκασε για να μην τον βρει o μέντοράς του. Αργότερα, ο Πάρσονς κάηκε σε ένα ατύχημα με πυραυλικά καύσιμα (όπως πρόβλεψε «κατά σύμπτωση» ο Κρόουλυ) και πέθανε, ενώ η μάνα του αυτοκτόνησε μετά από λίγες ώρες. Όσο για το παιδί που θα γεννούσε η Μάρτζορυ Κάμερον (Marjorie Cameron), η μητέρα του Babalon, δεν είναι ξεκάθαρο τι απέγινε.
Δεν είναι δύσκολο να δούμε τη σύνδεση μεταξύ των παιδιών του 1983 (με τις «αστρικές» τους καταβολές), του ενδιαφέροντος της Σαϊεντολογίας (η οποία «αγιοποιεί» τον Χάμπαρντ), και της «αστρικής» προσπάθειας του Πάρσονς, με όλη τη νεομυθολογία των επερχόμενων «μεταλλαγμένων» ανθρώπων.
Πίσω από το θέμα αυτό διαφαίνεται ολοκάθαρα η αγωνία κάποιων να προλάβουν (ή να δημιουργήσουν) την εμφάνιση μιας «επερχόμενης φυλής» μεταλλαγμένων. Και έχουμε μάλλον όλο το δικαίωμα να υποθέσουμε ότι παρόμοιες προσπάθειες δεν σταμάτησαν εκεί.
[...] δεν υπάρχει κανένας τρόπος να προβλέψουμε τι μορφή θα έχουν αυτές οι «άγριες» ανθρώπινες μεταλλάξεις ή πώς θα μπορούσαμε να τις ανιχνεύσουμε και να διασφαλίσουμε ότι η εξέλιξή τους δεν θα προκαλέσει την εξαφάνισή μας. Όπως γράφει και η συγγραφέας Ιβ Τάσνετ (Eve Tushnet): «χωρίς την πίστη στη δεδομένη και γνωστή μας ανθρώπινη φύση, δεν μπορούμε να κάνουμε καμιά πολιτική (κοινωνική) πρόβλεψη, οπότε δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε πολιτικές κρίσεις. Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά πολιτική για τον εξελιγμένο άνθρωπο, τον συνεχώς μεταβαλλόμενο και αυτοσχεδιαζόμενο άνθρωπο του μέλλοντος. Αυτός μπορεί να είναι μονάχα μια οθόνη όπου ο καθένας προβάλλει τους ευσεβείς του πόθους.»
Πολλοί συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας προβλέπουν τη δημιουργία μιας «αστυνομίας μεταλλαγμένων», που θα εντοπίζει και θα καταγράφει κάθε μετάλλαξη. Φυσικά, αυτή η υπηρεσία θα δουλεύει με την πανάρχαια μέθοδο της «κατάδοσης», αφού θα περιμένει από τους γείτονες και τους γνωστούς να αναλάβουν να την ενημερώσουν για την πιθανή μετάλλαξη των ατόμων του περιβάλλοντός τους.
Ο μεγάλος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Φίλιπ Κ. Ντικ παρουσιάζει στο διήγημά του Ο Χρυσός Άνδρας (The Golden Man) την αδυναμία οποιασδήποτε «αστυνομίας» να αντιπαρέλθει μια θετική μετάλλαξη που θα δίνει στο «θύμα» της κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες. Σ' αυτό το διήγημα, ένας πανέμορφος αλλά «ηλίθιος» αυτιστικός νεαρός έχει αποκτήσει λόγω μετάλλαξης δυο πολύ σημαντικές ιδιότητες: α) μπορεί να«δει» τα 10 επόμενα δευτερόλεπτα στο μέλλον και β) είναι ακαταμάχητος προς το άλλο φίλο, ενώ κατά τα άλλα δεν μπορεί να μιλήσει, δεν έχει αναλυτική και λογική σκέψη, αλλά δρα σαν ζώο - ή μάλλον σαν μηχανή. Ο Ντικ αναλύει γιατί ένα τέτοιο πλάσμα είναι πρακτικά αδύνατο να καταπολεμηθεί και πως δεν υπάρχει κανένας τρόπος να το παγιδεύσεις ή να το σκοτώσεις, πριν αυτό προλάβει να «μοιράσει» το γενετικό του υλικό σε όσες γυναίκες επιθυμήσει. Και αν τα παιδιά του αποκτήσουν παρόμοιες ιδιότητες, τότε η σημερινή ανθρωπότητα θα αντικατασταθεί σε ελάχιστες γενιές από Χρυσούς Άνδρες.
[...] Η εξέλιξη σήμερα συνεχίζεται με όλους τους τρόπους, γενετικούς, τεχνολογικούς, νοητικούς. Ο άνθρωπος μεταλλάσσεται καθημερινά, ίσως όχι γενετικά, αλλά σίγουρα με πολλούς άλλους, απροσδιόριστους τρόπους. Καμιά γενιά δεν μπορεί να καταλάβει την επόμενη, αλλά την αντιμετωπίζει πάντα σαν να είναι μια αποτρόπαιη και ακατανόητη μετάλλαξη.
Οπότε, οι μεταλλαγμένοι έρχονται και θα τους γνωρίσετε οπωσδήποτε: Είναι τα παιδιά σας.
(συνεχίζεται)
